Petrolea, dat was de officiële naam voor het hoofdkantoor van oliemaatschappij Esso in Den Haag. Tegenwoordig is het opvallende gebouw van rode baksteen in Amsterdamse School-stijl beter bekend als De Rode Olifant. Ontworpen in 1921-1924 door de Rotterdamse architecten De Roos en Overeijnder, stond het pand sinds 2009 leeg. Sinds begin dit jaar is Spaces er gevestigd, aanbieder van een kantoorconcept op toplocaties. Bekijk de hele fotoreeks van De Rode Olifant via renda.
1
schoonheid
Flexwerken tussen de fresco's
27-06-2013
Petrolea, dat was de offici?le naam voor het hoofdkantoor van
oliemaatschappij Esso in Den Haag. Tegenwoordig is het opvallende gebouw
van rode baksteen in Amsterdamse School-stijl beter bekend als De Rode
Olifant. Ontworpen in 1921-1924 door de Rotterdamse architecten De Roos en
Overeijnder, stond het pand sinds 2009 leeg. Sinds begin dit jaar is Spaces er
gevestigd, aanbieder van een kantoorconcept op toplocaties.
Tekst Janneke Klunder, foto's Spaces
2
Imposant atrium
Voor de Britse architect Sevil
Peach was de uitdaging om een
hedendaags werkmilieu te
cre?ren dat zou voldoen aan de
maatstaven van nieuwe huurder
Spaces, met als doel het gebouw
te transformeren tot een nieuwe
werkplek met respect voor het
karakter van het gebouw. In het
hart bevindt zich een imposant
atrium met een glas-in-lood
dakraam, fresco's en art deco-
fittingen. Rond het atrium liggen
een aantal kamers die allen met
elkaar verbonden zijn. De grootte
van de ruimten is enorm, en
wordt benadrukt door de grote
ramen die zorgen voor maximale
daglichttoetreding en contact met
het straatbeeld.
Olifantenkop van natuursteen
Rijksmonument De Rode Olifant, strategisch
gelegen in de Randstad, telt circa 10.113 m?
verdeeld over vier verdiepingen. De toren is
56 m hoog. The American Petrol Company,
het latere Esso, gaf in 1919 opdracht tot de
bouw van een nieuw hoofdkantoor op deze
locatie, waarbij verschillende kunstenaars
werden aangetrokken voor decoratie van het
gebouw. Een van de opvallendste
beeldhouwwerken is een olifantenkop van
natuursteen aan de voorkant van de toren.
Met de komst van een advocatenfirma in
1990 werd de huidige naam bedacht via een
prijsvraag onder het personeel. In 1987 is het
gebouw gerenoveerd door Prince Architects
uit Amsterdam en sinds 1993 is het benoemd
als Rijksmonument.
3
Inspirerende omgeving
In het ontwerp is getracht
verschillende facetten samen te
voegen: ge?nspireerd raken, effici?nt
werken, zich thuis en prettig voelen,
makkelijk in contact komen met
collega's en de kans krijgen dit op een
natuurlijke manier te doen. Daarbij is
aandacht besteed aan de architectuur
van het interieur door licht, lucht,
organisatie en afwisseling,
gebruikmakend van veel kleur, design
meubilair en natuurlijke materialen
zoals hout.
Historische zalen
Elke kamer of werkruimte is ingericht volgens een andere stemming. Er zijn sociale
ontmoetingsruimten gecre?erd, maar daarnaast ook een bar-caf?, restaurantruimte,
bibliotheek, vergadertafels, rustkamer, en ruimten voor conference calls. Een aantal kamers is
gerestaureerd en hersteld tot prachtige historische zalen met lambrisering, waarbij ook de
vloeren zijn opgeknapt. De toegepaste afwerkingen zijn ge?nspireerd op de bouwperiode van
het gebouw. Werknemers kunnen zo profiteren van de charme van het oude, plus het frisse
van een hedendaagse en toekomstgerichte werkomgeving.
4
Naakt skelet
In overleg met Monumentenzorg zijn latere, ongewenste toevoegingen
weggehaald, om zo het atrium te herstellen in zijn vroegere glorie. Ook is
gezorgd dat het een actieve centrale ruimte wordt door er een bar-caf? te
vestigen. Voor de transformatie is het gebouw ontdaan van alles, zodat alleen de
levensgrote ruimten en het naakte casco overbleven. De structuur van het
gebouw is daardoor goed te zien. Vanaf dat punt heeft de architect het zo
`schoon' mogelijke skelet aangegrepen om mee aan de slag te gaan.
Reacties