Cocreatie, ketenintegratie, netwerken, steeds wisselende coalities. Voor Krista Walter is dat de sport voor de toekomst. Zowel op micro- als op macroniveau wil de directeurbestuurder van De Goede Woning in Apeldoorn deze nieuwe manieren van samenwerken tot stand brengen. Met als resultaat betaalbare huisvesting bieden voor mensen met lage inkomens.
renda special 2012/2 continu op zoek naar samenwerking12
continu op zoek
naar samenwerking
renda special 2012/2continu op zoek naar samenwerking 13
Cocreatie, ketenintegratie,
netwerken, steeds wisse-
lende coalities. Voor Krista
Walter is dat de sport voor
de toekomst. Zowel op
micro- als op macroniveau
wil de directeurbestuurder
van De Goede Woning in
Apeldoorn deze nieuwe
manieren van samenwerken
tot stand brengen. Met als
resultaat betaalbare huis-
vesting bieden voor mensen
met lage inkomens.
tekst wilbert leistra
foto's marco batenburg
BETAALBAARHEID
De Goede Woning is bezig met de voorbereiding van
een actief woonlastenbeleid. Walter legt daar de achtergrond
van uit: "Wij hebben in 2010 het Nibud laten onderzoeken
wat onze bewoners aan huur kunnen betalen. Op basis daar-
van hebben we een woonlastenbeleid ontwikkeld dat erop
neerkomt dat mensen die in een huis wonen met energielabel
D en lager, een toelage kunnen krijgen. Dat geldt voor het
deel van ons bezit dat we op korte termijn nog niet kunnen
aanpakken. Want de andere kant van de medaille is natuurlijk
dat we de woningen moeten verduurzamen om ze betaalbaar
te houden. Maar dat kan niet in ??n keer."
De corporatie staat niet alleen voor de opgave van verduur-
zaming en zoekt hierbij continu vormen van samenwerking
op. Zo heeft Walter de regie van de stichting VSW in
handen, een samenwerkingsverband van de vier woningcor-
poraties in Apeldoorn. "Onderling hebben we na een aantal
jaren vergaderen gezamenlijk stategisch voorraadbeleid
gemaakt. Dat is een hele stap, nu kunnen we echt aan de
slag. Daarnaast hebben we in de sector duurzaamheidsaf-
spraken gemaakt en heeft de gemeente Apeldoorn het
beleid om in 2020 als stad energieneutraal te zijn. Dit is een
hele ambitieuze doelstelling die vereist dat we continu op
zoek moeten naar kansen om dit te concretiseren", aldus
de directeurbestuurder.
Een van die kansen is het project Gebieden Energie
Neutraal (GEN). Hierin werken verschillende partijen samen
die allemaal te maken hebben met het bouwproces. Van
kennisinstituten en financi?le instellingen tot advocatuur. En
van ontwikkelaars tot energie- en installatiebedrijven. Deze
partijen willen voorop lopen bij de ontwikkeling en uitvoering
van innovatieve concepten, om zo in versneld tempo ener-
gieneutrale gebieden te realiseren. "Samen gaan we bewij-
zen dat het nu al haalbaar is om energieneutrale gebieden te
realiseren. Wij bundelen al onze kennis, ervaring en creativi-
teit om de trendbreuk die hiervoor nodig is te forceren", legt
Walter uit. In Apeldoorn is een gebied geselecteerd voor het
GEN-project: Kerschoten. Het project heeft de naam
Kerschoten Energie Neutraal (KEN) gekregen. "Naast GEN
werken we hierin samen met de gemeente, twee wijkraden,
drie corporaties en AVID, dit staat voor Apeldoorn Voorop
In Duurzaamheid (een netwerk van Apeldoornse onderne-
mers in duurzaamheid, red). Bij het tot stand brengen van
deze samenwerking heb ik veel profijt gehad van mijn
netwerk dat ik tijdens mijn arbeidsverleden bij de gemeente
heb opgebouwd. Het uiteindelijke doel is om het hele gebied
Kerschoten energieneutraal te maken. Je merkt dat wij niet
van de houding zijn `het kan niet'. We zoeken de hele tijd
naar mogelijkheden om iets wel voor elkaar te krijgen. Een
goed voorbeeld hiervan is de Woonbundel, een experiment
van Platform31. Hierin worden de geldstromen omgedraaid;
wat levert de investering aan besparing op en hoe kan ik die
besparing gebruiken om de investering te financieren? Je
staat versteld wat dan allemaal mogelijk is."
DILEMMA
1
Ze is pas 45 jaar jong, maar heeft een CV waar je met recht `u' tegen
kan zeggen. Vrijwel uitsluitend komen termen als `hoofd', `voorzitter'
en `directeur' op haar rijke verzameling visitekaartjes voor. Kennisont-
wikkeling en netwerken zijn gemene delers in de carri?re van Krista
Walter tot nu toe. "Mij heeft altijd een combinatie aangetrokken van
beleid, politiek, geldstromen en uitvoering. Ik heb in mijn vorige betrek-
kingen een ontwikkeling doorlopen van de stedelijke beheerkant naar
stedelijke ontwikkeling. Op een gegeven moment werd ik het kilome-
tervreten een beetje zat, ik reed zo'n 80.000 kilometer per jaar. Ik heb
de gemeente Apeldoorn gebeld, mijn woonplaats, voor een baan en
kreeg de herontwikkeling van de Kanaalzone op mijn bordje, het trans-
formeren van een bedrijventerrein naar een aantrekkelijke woon/werk-
en leefomgeving met 3500 woningen. Saillant gegeven is dat we nu
als De Goede Woning uit dit project zijn gestapt. We zaten samen met
twee andere corporaties in het plan voor slechts 250 woningen, niet
echt effici?nt. Ik ben absoluut voor samenwerken, maar het moet wel
doelmatig zijn", stelt de directeurbestuurder van De Goede Woning.
Het was in 2009 geen gemakkelijke start voor Walter bij de Apel-
doornse corporatie. "We stonden er financieel niet best voor, hadden
een veel te grote orderportefeuille en net zo'n zestig nieuwe mensen
binnengehaald. We moesten onze ambities bijstellen en om de
bedrijfsvoering te optimaliseren, hebben we een deel van onze voor-
raad verkocht. Het streven werd om met minder middelen de organisa-
tie toch vitaal te houden, zonder dat de bewoner er de dupe van
wordt. Daarnaast stond De Goede Woning voor de uitdaging om een
zo groot mogelijk deel van het bezit te verduurzamen om de woningen
betaalbaar te houden", legt Walter de spagaat uit waarin de corporatie
zich bevond.
renda special 2012/2 continu op zoek naar samenwerking14
SOCIALE OMGEVING/PARTICIPATIE
"Helemaal mee eens", zegt Walter direct als ze het
dilemma leest. "Dat is ook een vorm van cocreatie, de
bewoners zo vroeg mogelijk actief betrekken bij het renova-
tieproces en er constant bij betrokken houden. Laat de
bewoners maar de vraag formuleren, waarom niet", stelt ze
enthousiast. Als voorbeeld noemt ze project Schilderskwar-
tier in de wijk Orden in Apeldoorn. "Dit pakken we op
binnen het stadsdeelplan `Orden weer op orde'. In het Schil-
derskwartier hebben wij 188 woningen waarvoor we met
hulp van onder andere Platform31, op zoek zijn naar een
geschikt duurzaam renovatieconcept. Dit komt voort uit het
kiEMT- netwerk (kennis en innovatie in Energie- en Milieu-
Technologie, red.). Maar eerst willen we de buurt sociaal
aanpakken, want het is een beetje een aandachtsgebied.
Ons motto is niet voor niets: de fysieke ingreep volgt op de
sociale. We hebben alle stakeholders bij elkaar geroepen
om de wijk te gaan aanpakken."
Belangrijk daarbij is volgens Walter om te weten wat de
bewoners willen. "Daarom hebben we buurtcaf?s georgani-
seerd om samen met de bewoners de plannen te ontwikke-
len, uiteraard wel binnen de kaders van budget en Bouwbe-
sluit. De bewoners hebben een klankbordgroep samenge-
steld, die weer afzonderlijke werkgroepen heeft geformeerd
met thema's als sociaal, isolatie en renovatie. Met hen
voeren we regelmatig overleg."
Het project in het Schilderskwartier is gericht op bewoners-
participatie van de huidige bewoners. Maar Walter waar-
schuwt ervoor dat de toekomstige bewoners niet vergeten
moeten worden in deze context. "Ik zou me zelfs kunnen
voorstellen dat we bij bewoners die een hoge organisatie-
graad hebben, richting een model van collectief particulier
opdrachtgeverschap kunnen gaan. Waarbij wij natuurlijk wel
nog op de een of andere manier de mogelijkheid tot een
vorm van regie moeten hebben. Belangrijk is dat je als
corporatie transparant bent en met respect voor elkaar,
elkaars belangen goed weegt en in acht neemt."
Ondanks dat De Goede Woning de bewoners meer
inspraak en beslissingsbevoegdheid geeft, ziet Walter het
als de taak van een corporatie om bewoners waar nodig te
begeleiden. "Wij zitten veel in de buurt om bewoners
bijvoorbeeld op gedrag te sturen. Zo geven we voorlichting
over hoe het energiegebruik omlaag kan, deels vanwege het
betaalbaarheidsaspect, maar natuurlijk ook wegens duur-
zaamheidsoverwegingen", legt ze uit.
Walter vindt dat De Goede Woning het goed doet op duur-
zaamheidsgebied. "We bevinden ons in de middenmoot in
vergelijking met andere corporaties. Bovenaan zie ik Oost-
Flevoland Woondiensten (OFW), die corporatie kan als
inspiratie dienen voor de andere corporaties. Het is een
corporatie met een mooie visie, aanpak en resultaten in
duurzaamheid. En inspirerende collega's bovendien! Wij
denken veel over duurzaamheid na in onze organisatie, we
nemen initiatieven, zoeken samenwerking, sturen ? zoals
gezegd ? bewoners op energiegebruik, steunen het Duur-
zaam Energie Bedrijf Apeldoorn en onze mensen rijden op
elektrische scooters... Nu ik er zo over nadenk; plaats ons
maar bovenaan in de middenmoot", stelt ze tot slot.
DILEMMA
3
AANPASBAARHEID
"Je moet je afvragen of het wel nodig is om je hele
bestaande voorraad op nieuwbouwniveau te brengen. Dat
zou bijvoorbeeld voor onze corporatie een enorme opgave
zijn, want wij hebben relatief veel oud bezit", spreekt Walter
als dilemma uit. Aanpasbaarheid is volgens haar ook het
voeren van een goed doorstromingsbeleid. "Wij sturen op
doorstroming en beschikbaarheid. Aan de ene kant zitten
gezinnen te wachten op een geschikte woning en aan de
andere kant zit een oude man alleen in een groot huis omdat
zijn kinderen al lang het huis uit zijn en zijn vrouw is overle-
den. Dan moet je als corporatie passende oplossingen
kunnen bieden, vind ik. Bijkomend feit is dat je ook nog
eens werkt aan de betaalbaarheid, want misschien kan die
oude man de huur van dat grote huis maar net betalen van
zijn pensioen en help je hem met een kleinere, goedkopere
woning. Zo snijdt het mes aan twee kanten."
Als tweede voorbeeld van aanpasbaarheid noemt Walter het
project Ibisplein in Apeldoorn (lees de projectbeschrijving op
pagina's 48 tot en met 51, red.). Bij de renovatie van die
woningen is gekeken naar de plattegronden in combinatie
met levensloopbestendigheid. "De woningen daar zijn vrij
klein, maar een ingreep om de plattegronden te vergroten
was absoluut niet rendabel te krijgen. Daarnaast hebben we
besloten om geen extra voorzieningen voor ouderen aan te
brengen, maar hebben hen gestimuleerd om op de begane
grond te gaan wonen. Voor de op de verdieping gelegen
woningen is een nieuwe doelgroep gekozen, namelijk jonge-
ren. Dat heeft prima uitgepakt", zegt Walter trots.
DILEMMA
2
Laat de bewoners maar de
vraag formuleren, waarom niet
Reacties